Dąb

 

Wzeszło

Już widać

Zielone listeczki

A pień ma taki ,jak z wełny niteczki

Wszystkim się kłania i wszystkich przeprasza

I już do cienia w przyszłości zaprasza

 

Nie rozumie trawa

Nie rozumie chaszcze

Dlaczego to drzewko

Tak ich mową głaszcze

 

Mlecz się żółcąc śmieje

Stokrotka chichocze

„co tam to maleństwo

tak cicho mamrocze”

 

Lecz mijają zimy

Wiosny i jesienie

Już się mlecz nie żółci

Stokrotka nie śmieje

 

Bo słońce zasłania korona ogromna

Wyniosła szeroka i nad wyraz dumna

Pień grubaśny trzyma potężne konary

Pod drzewem jest cicho umilkły też swary

 

Aż przyszedł wiek VI i wszystko zadrżało

Pień skręciło w prawo pociągnął konary

 

 

Przyszedł tam człowiek

„no cóż , dąb był stary”

 

znowu słoneczko promienie swe ściele

zieleni się trawa, stokrotka się śmieje.

                Smród i zapach

          

                Smród to takie gazów zjednoczenie,

                Które wy kończyć może pokolenie.

                Dlatego wietrzyć należy mieszkania

                To stosowano już od zarania.

                                         Otwarte okna-wychodź darmozjadzie

                                          By zapach mógł  wziąć udział w biesiadzie

                 Lecz cóż to?

                 Zapach tak przejął się rolą

                 Że w smród się obrócił

                                        No i co?

                  

                     Znów go .........ą.

 

 

 

              

 

 

 

               

Zajączek

 

 

Zajączku miły

Ty mały szaraczku

Dlaczego siedzisz smutny

W tym że krzaczku.

Dlaczego nie hasasz

Figlujesz po łąkach

Tak robi pszczółka, motylek, biedronka

-         nie mogę, czy o tym nie wiecie

że cwanych lisów jest pełno na świecie?

 

Siedział więc zajączek

Głowy nie wychylając

Aż przyszedł lis sprytny

      I cieszył się!

      Na obiad był zając.       

 

Zawartość nowej strony